Z wilczego pola cz. 14

Wrzos zwyczajny

Kwitnące we wrześniu wrzosy dały nazwę temu miesiącowi. Te miotełkowate krzaczki o drobnych różowofioletowych kwiatach często występują łanowo, tworząc piękne, rozległe wrzosowiska.

Wrzosy występują w całej Europie. Spotkać je można zwykle na gorszych glebach, w słonecznych miejscach.

Wrzos jest piękną rośliną ozdobną, ale ma też wiele właściwości leczniczych. Zawiera flawonoidy, garbniki, substancje mineralne (min. potas, krzem), arbutynę. Arbutyna działa odkażająco na drogi moczowe. Dzięki zawartości olejków eterycznych wrzos ma charakterystyczny, intensywny zapach.

Do celów leczniczych zbiera się jego kwiaty lub całe kwitnące wierzchołki. Ziele suszymy w temp. do 60 °C.

Wrzos ma działanie przeciwzapalne, moczopędne, przeciwbakteryjne i uspokajające. Ułatwia zasypianie.

Stosowany jest w chorobach nerek (przy chronicznym zapaleniu dróg moczowych, kamicy), dróg oddechowych, reumatyzmie, przy lekkich biegunkach. Łagodzi bóle pochodzenia wrzodowego. Spożywany na czczo pobudza wydzielanie soków trawiennych, poprawia apetyt i trawienie.

Znajduje również zastosowanie w kosmetyce: ma działanie nawilżające i ujędrniające.

Wrzos jest rośliną miododajną. Pozyskuje się z niego ciemno-bursztynowy nektar. Miód wrzosowy ma lekko galaretowatą konsystencję.