Z wilczego pola cz. 2

Dziś będzie fiołkowo.

Fiołek polny (Viola arvensis Murray), zwany potocznie bratkiem polnym, dzikim lub sierotką, rośnie na polach, łąkach, przydrożach. Kwitnie od kwietnia do listopada. Dla rolników jest niepożądanym chwastem, uciążliwym zwłaszcza na plantacjach zbóż (obniża plony). Jest on jednak także cenną rośliną leczniczą.

Działa: przeciwzapalnie przeciwbólowo rozkurczowo (na naczynia krwionośne) odtruwająco moczopędnie napotnie wykrztuśnie

Ze względu na swoje właściwości fiołek polny może być stosowany: - przy bólach reumatycznych - w chorobach układu oddechowego: pomaga oczyścić oskrzela z zalegającego śluzu, zawarte w zielu i korzeniu fiołka saponiny, wzmagają odruch wykrztuśny - w chorobach układu krążenia (obniża ciśnienie krwi, łagodzi objawy miażdżycy) - w dolegliwościach układu trawiennego: reguluje przemianę materii, łagodzi stan zapalny przewodu pokarmowego, chorobę wrzodową - w chorobach układu moczowego: zaburzeniach oddawania moczu, w stanie zapalnym kłębuszków i miedniczek nerkowych, kamicy nerkowej i moczowej. - przy podrażnieniu oczu, zapaleniu spojówki, naczyniówki i siatkówki - jako napar niwelujący obrzęki i cienie pod oczami - jako okład na obolałe miejsca - w walce z trądzikiem, liszajem, łuszczycą, suchością skóry

Bardzo lubię fiołki. Są nie tylko piękne, ale też pożyteczne. Powtórzę za Kazimierzem Wierzyńskim: ,,Zielono mam w głowie i fiołki w niej kwitną"